പഞ്ചഭൂതങ്ങൾ
ഞാൻ നിനക്കായി കടൽ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്
എൻറെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കൂ.
തീ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്
നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു നോക്കൂ.
കാറ്റിനെ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്;
കാലടികളിൽ പതുങ്ങിയിരിക്കുന്നുണ്ടത്.
ആകാശമുണ്ട്
അടുത്തേക്കു വന്നു നോക്കൂ ;
നമ്മുടെ ചുണ്ടുകൾക്കിടയിൽ ശ്വാസംമുട്ടിപ്പിടയുന്നുണ്ടത്.
പിന്നെ, മണ്ണ് :
നിനക്കായെഴുതിയ
എൻറെയോരോ വരികളും
ഓരോ മൺതരികളാണ്.
ആത്മകഥ by മെട്രോമാൻ
സിമൻറ്
കമ്പി
മെറ്റൽ
തൂണുകൾ
പാതകൾ
പാലങ്ങൾ
പൈലുകൾ
ഡ്രില്ലുകൾ
ലിഫ്റ്റുകൾ
ഹാ!
കോൺക്രീറ്റു മിശ്രിതം!
എൻറെയാജ്ഞാസൂക്തങ്ങളിൽ നിന്നു കൈമെയ്ചേർത്തുയർന്നുപൊങ്ങുന്നവർ!
അവരുടെ രാജ്യം!
ഞാനതിൻറെയേകാധിപതി.
എൻറെ തുരക്കൽക്കണ്ണുകൾക്കായി കാത്തുകിടക്കുന്ന ഭൂമിയുടെ മേൽ
ഞാൻ പുരട്ടുന്ന ഉരുക്കുതൈലം.
ഹാ, മെട്രോ!
എൻറെ ഉദ്യാനങ്ങളിലിഴഞ്ഞു
നടക്കുന്ന സ്റ്റീലട്ടകൾ!
ആ കുഞ്ഞുമുരളലുകളാൽ
മുഖരിതമാകുന്ന എൻറെ
ബ്രഹ്മമുഹൂർത്തങ്ങൾ!
ഞാനുപസംഹരിക്കട്ടെ,
മനുഷ്യരും
കോൺക്രീറ്റു കണക്ക്
ആത്മാർത്ഥതയുള്ള
ആജ്ഞാനുവർത്തികളായിരുന്നെങ്കിൽ
എത്ര നന്നായേനെ ഈ ലോകം !