മുന്ന് കവിതകൾ:പ്രിൻസ് ഓവേലിൽ

Spread the love

ഒന്ന്

വീടു ചുമന്നു പോയവൻ്റെ വഴിയിൽ
അവനുരഞ്ഞു തീർന്ന പാടുണ്ടാകും

രണ്ട്

കടൽ കടന്ന്
ആകാശം കടന്ന്
കുന്നു കടന്ന്
താഴ്വര കടന്ന്
വേരു കടന്ന്
വന്നതൊരു
വസന്തമാകാൻ

മൂന്ന്

ഒന്നു പയ്യെയോടെൻ്റെയുണ്ണീ
ഓരോ ചുവടിലും നീ
വളരുന്നതറിയുന്നു ഞാൻ

നാല്

ഹൃദയം പിഴിഞ്ഞെടുത്ത
മഷികൊണ്ടെഴുതിയതാണ്
അടച്ചു വെച്ചേക്കുക
കാലം കുറേ കഴിഞ്ഞാണ്
ലഹരി മുറ്റുക

അഞ്ച്

പൊള്ളുന്ന വെയിലത്തുരുകി
കടല വറുത്തു കുമ്പിൾ കൂട്ടി
സൈഡ്സീറ്റിലെ പാതിമയക്കത്തിലേക്ക്
വച്ചുനീട്ടുമ്പോൾ ചോദിക്കില്ല കൂട്ടേ
ഉപ്പെന്തിത്ര കൂടിപ്പോയെന്ന്

ആറ്

കപ്ലത്തണ്ടിലെപ്പന്തം
ചൂട്ടുകറ്റയിലെ വഴിത്തിളക്കം
ബീഡിത്തുമ്പിലെ മിന്നാമിന്നി
മറവിമൂടിയ മൺപാതകൾ

ഏഴ്

പുഴുവരിച്ചയിലകൾക്കപ്പുറവും
വിടർന്നുനിൽക്കുന്നുണ്ടാകും
പുഴുതൊടാതെയൊരു പൂക്കാലം

എട്ട്

രാവിൽ മിന്നാമിന്നികളലങ്കരിച്ച മരം
പുലരിയിലലങ്കരിക്കുന്നു ഹിമകണം
മരമെന്തായാലും വെളിച്ചത…

തീനൃത്തം

ഒന്നുമല്ലായിരുന്നു
പുറത്തേക്കു നീണ്ടുനിന്ന
തിരിയുടെയൊരഗ്രം മാത്രം
ഒരു തീയുമ്മയ്ക്കായ് കാത്ത്
തീച്ചുംബനത്തിൽ നിന്നൊരു
ജീവൽത്തുടിപ്പേറ്റുവാങ്ങി
ആത്മാവിലേക്കൊന്നു വലിഞ്ഞ്
ഊർജമുൾക്കൊണ്ടുണർന്ന്
ചുറ്റുവട്ടത്തേക്ക് വെളിച്ചവും
നിഴലും ചേർത്തുചമച്ച്
ശലഭമോഹങ്ങളെ കവർന്നെടുത്ത്
തേടിവന്ന തിരികളിലേയ്ക്ക്
വിത്തുകൾ മുളപ്പിച്ച്
ഊതിക്കെടുത്തുവാനെത്തുന്ന
കാറ്റിനോട് പോരടിച്ച്
ചടുലനൃത്തമാടുകയാണ്
തിരിയുടെ നീളമോർക്കാതെ
എണ്ണയുടെയളവറിയാതെ