……നീയും ഞാനും……..
രണ്ടു പിരിവുകൾ നീയും ഞാനും
നീ മനുഷ്യനും ഞാൻ ചേറും
എന്റെ ചേറടിഞ്ഞ തലച്ചോറിൽ നിന്നു യർത്തതാണീ ലോകം…
നീ കറുപ്പും ഞാൻ വെളുപ്പും
എന്റെ കറുത്ത കാലടി താണ്ടി പാതകളോരൊന്നും വെട്ടി…
നീ അത്താഴമുണ്ണുന്ന ജഡം ഞാൻ വിശന്നുറങ്ങുന്ന ജീവനും
ഒടുവിലെൻ വിശപ്പിനെയും ‘മധു’ രമായ് കൊന്നു തിന്നു…
നീ ദേവനും ഞാൻ അസുരനും ഒരിക്കലെൻ രാജ്യത്തെ ഒന്നൊഴിയാതെ ചുട്ടൊടുക്കി…
നീ മതവും ഞാൻ ജാതിയും
എന്റെ ജീവനെ, ആത്മാവിനെ മതിലിനപ്പുറം നിർത്തി…
നീ പ്രവർത്തിയും ഞാൻ ധൈര്യവും
എന്റെ ധൈര്യം ഗുരുദക്ഷിണയായറു ത്തുവാങ്ങി…
നീ വസന്തവും ഞാൻ പേമാരിയും
എന്റെ ചുടുരക്തമഴ വീണമണ്ണിൽ നിന്ന് നിന്റെ പൂക്കളമെന്നേ ഒഴുകിപ്പോയി…..
