കവിത,കുഞ്ഞാഞ്ഞ:അംബിക പ്രഭാകരൻ

ആ അമ്മ പഴയപെട്ടിയുടെ അടിയിൽ
പഴയ സാരിയുടെ മടക്കിൽനിന്ന്
മകൻ്റെ ഇരുപതു വയസ്സുതികഞ്ഞ
പഴയ ഫോട്ടോ എടുത്തുനോക്കി.

മകൻ്റെ ഫോട്ടോ കാണുമ്പോൾ
വയറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു തീ ആളലാണ്.
അതുകൊണ്ടാവാം
പെട്ടിയുടെ അടിയിൽ വച്ചിരിക്കുന്നത്.

എൻ്റെ മനസ്സിപ്പോൾ ഇരുപതു വർഷം മുൻപത്തേയ്ക്കുപോയി.

അഞ്ചു വയസ്സുള്ളപ്പോൾ
എന്നെ ചുമലിൽ എടുത്തു നടന്നതും
ആരോടും പറയരുത് എന്നുപറഞ്ഞ്
പഞ്ചാരയും തേങ്ങയും
കൊതിതീരെ തിന്ന കുഞ്ഞാഞ്ഞ,
ഷുഗർ കൂടിയപ്പോൾ
ഗോതമ്പു കഞ്ഞി മാത്രം കുടിച്ച്
സ്കൂളിൽ പോകാതെ വീട്ടിലിരിക്കുന്ന
കുഞ്ഞാഞ്ഞയുടെ ഓർമ്മ.

എൻ്റെ കണ്ണുനിറയുന്നു
ആ അമ്മയുടെ മനസ്സിൻ്റെ തീയാളലിൻ്റെ
പുകയടിച്ചതുപോലെ
ഞാനെൻ്റെ കണ്ണുകൾ അടച്ചുപിടിച്ചു.