എനിക്കൊരു സ്വപ്നമുണ്ട്.!
“പഴയ അടിമകളെ സ്വന്തമാക്കി വെച്ചിരുന്നവരുടെ മക്കളും അന്നത്തെ അടിമകളായിരുന്നവരുടെ മക്കളും ഒന്നിച്ച് ജോർജിയായുടെ ചുവന്ന കുന്നിൻ പുറങ്ങളിൽ, സാഹോദര്യത്വത്തോടെ, ഒരു മേശയ്ക്കു ചുറ്റുമിരിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു നാളിനെപറ്റി എനിക്കൊരു സ്വപ്നമുണ്ട്.
തൊലിനിറത്തിന്റെ പേരിലല്ലാതെ, സ്വന്തം ചെയ്തികളുടെ പേരിൽ മാത്രം വിലയിരുത്തപ്പെടുന്ന ഈ ഒരു രാജ്യത്ത്, എന്റെ നാലുമക്കളും ജീവിക്കണമെന്ന് എനിക്കൊരു സ്വപ്നമുണ്ട്.
ഇന്നെനിക്കൊരു സ്വപ്നമുണ്ട്.
അലബാമ സംസ്ഥാനത്ത്, ഒരിക്കൽ കറുത്തവരുടെ ആണ്മക്കളും പെണ്മക്കളും, വെളുത്തവരുടെ ആണ്മക്കളും പെണ്മക്കളും എല്ലാം സഹോദരങ്ങളെപോലെ കൈകോർത്ത് നടക്കുന്ന ഒരു നാളിനെപറ്റി എനിക്കൊരു സ്വപ്നമുണ്ട്.
ഇന്നെനിക്കൊരു സ്വപ്നമുണ്ട്…”
മുകളിൽ ഉദ്ധരിച്ച വാക്കുകൾ. മാർട്ടിൻ ലൂഥർ കിംഗ് ജൂനയർ എന്ന 34 വയസ്സുകാരൻ . അമേരിക്കൻ സിവിൽ റൈറ്റ് സംഘടിപ്പിച്ച വാഷിംഗ്ടൺ മാർച്ചിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്തുകൊണ്ട് (1963 ഓഗസ്റ്റ് 28) നടത്തിയ വിശ്വവിഖ്യാതമായ പ്രസംഗത്തിലേ ഏതാനം ഭാഗങ്ങളാണ്.
രഞ്ജൻ പ്രമോദ് സംവിധാനം ചെയ്ത ദിലീഷ് പോത്തൻ നിർമ്മാതാവായും ടൈറ്റിൽ റോളിലും അഭിനയിച്ച
O. ബേബി കഴിഞ്ഞ ദിവസം കണ്ടു. ഈ സിനിമയുടെ ക്ലൈമാക്സ് കണ്ടപ്പോൾ ഈ പ്രസംഗമാണ് ഓർമ്മവന്നത് . കഥാന്ത്യത്തിന് പ്രചോദനമായത് ഈ പ്രസംഗമാണെന്ന് എനിക്കു തോന്നി.
സത്യത്തിൽ ഈ പടം കാണാൻ പ്രധാന കാരണം പ്രിയപ്പെട്ട സഹോദരൻ Abhi Barnabas മകളായ ആമി കുട്ടിയും , മറ്റൊരു സഹോദരനായ ശരവണ ബോധിയുടെ അമ്മയും മകളും അഭിനയിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് വിവരമറിഞ്ഞ് , അവരെ ബിഗ് സ്ക്രീനിൽ കാണാൻ വേണ്ടി തന്നെയായിരുന്നു പോയതും. പിന്നിൽ ദിലീഷ് പോത്തൻ എന്ന മനുഷ്യൻ നൽകുന്ന പ്രതീക്ഷയും.
സിനിമ പക്ഷേ എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു.വളരെ നാളുകൾക്ക് ശേഷം ഒരു നല്ല സിനിമ കണ്ട സംതൃപ്തി,
പ്രമേയം കൊണ്ടും,കാസ്റ്റിംഗ് കൊണ്ടും,അവതരണം കൊണ്ടും വ്യത്യസ്തത നിറഞ്ഞ മനോഹരമായ ചെറിയ(വലിയ) പടം.
സിനിമകൾ എല്ലാക്കാലത്തും രാഷ്ട്രീയമായ ഇടപെടലുകൾ നടത്തുന്നുണ്ട് എന്നാണ് എൻറെ വിശ്വാസം. അടുത്തകാലത്ത് ഇറങ്ങിയ സിനിമകളൊക്കെ ശ്രദ്ധിച്ചാൽ നമുക്കത് കാണാൻ കഴിയും. ഇവകൾ സത്യസന്ധമാണ് എന്ന അഭിപ്രായം എനിക്കില്ല.കപട ദേശീയതയും, വിശ്വാസ പ്രചാരണവും കണ്ടു.
നവ അവകാശവാദവും,മലയാളികളുടെ രക്ഷാ കർത്തൃത്വവും കാണികളുടെ മനസ്സിൽ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്നതും ചില സിനിമകളിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.
ഈ സിനിമയ്ക്കുമുണ്ട് അത്തരമൊരു രാഷ്ട്രീയം. സത്യസന്ധമായ രാഷ്ട്രീയം.
സിനിമയുടെ പശ്ചാത്തലം, ഭൂവുടമയും അയാളുടെ വിശ്വസ്ത “വിധേയനായ” ദളിതന്റെയും കഥയാണ്.(Converted Christian). മതപരിവർത്തനം അദ്ദേഹത്തിന് കൊടുത്ത സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നു പറയുന്നത് മറ്റുള്ളവരെ പേര് വിളിക്കാൻ കഴിയും എന്നുള്ളതിനപ്പുറത്തേക്ക് വളരുന്നില്ല. തന്റെ യജമാനന് മുൻപേ വനം കയറിയ തലമുറയുടെ മൂന്നാമത്തെ കണ്ണി, മൂന്നു തലമുറകളായി തന്നെ പിന്നീട് വന്ന ധനികനും, സവർണ്ണ ക്രിസ്ത്യാനികമായ ജന്മി കുടുംബത്തിന് കീഴ്പ്പെട്ട് വിധേയത്തോടെ ജീവിക്കുന്നു. അവൻറെ പൂർവികരെ മതം മാറ്റിയത് ഈ കുടുംബമാണ്.(തലമുറകൾക്ക് മുമ്പ് കുടുംബം വെച്ച് ആചരിച്ചു പോന്ന ഉടവാളു പോലെയുള്ള ചിഹ്നങ്ങൾ അത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു ) ഇവരുടെ കായ ബലത്തിലും അധ്വാന ശീലത്തിലുമാണ് അഞ്ചുമലകളും ആ ജന്മി കുടുംബം അടക്കി വാഴുന്നത്. യജമാനൻ അറിയാതെ ഒന്നും അവൻ പ്രവർത്തിക്കില്ല. യജമാനൻ തല്ലണം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ തല്ലും കൊല്ലണമെന്ന് പറഞ്ഞാൽ കൊല്ലും. അതാണ് “ഒദയത്ത്” ബേബി എന്ന ഒ.ബേബി.
കേന്ദ്ര കഥാപാത്രം.
ബേബിയുടെ മകൻ ബേസിൽ. വിദ്യാഭ്യാസവും, അറിവും, വിവരസാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ ശരിയായ ഉപയോഗവും, മർമ്മവും അറിഞ്ഞവൻ. സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവർ. യാതൊരു വിധ കീഴടങ്ങലിനും തയ്യാറാകാത്തവൻ. “കോംപ്ലക്സുകളെ” ഊർജ്ജമാക്കി വിദ്യാഭ്യാസത്തെ, വിജ്ഞാനത്തെ ആയുധമാക്കിയവൻ. വംശത്തിന്റെ പുത്തൻ പ്രതീക്ഷ. ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു ഈ കഥാപാത്രത്തെ. ഒരു “അംബേദ്കറിസ്റ്റിനെ” കഥാപാത്രത്തിൽ ഉൾകൊള്ളിച്ചതായി തോന്നുന്നു.(പുതുമുഖത്തിന്റെ വിഹ്വലതകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതൊഴിച്ചാൽ കഥാപാത്രം ഗംഭീരമായിരുന്നു.)
Spoiler ആകും എന്നത് കൊണ്ട് കഥ പറയുന്നില്ല.ഇഷ്ടപെട്ട കഥാപാത്രങ്ങളെ പരിചയപ്പെടുത്തിയെന്ന് മാത്രം.
പ്രണയവും, കാമവും, ചതിയും , പകയും, ദുരഭിമാനവും, കാടിൻറെ വന്യതയുടെ പാശ്ചാത്തലത്തിൽ തുറന്നു പറയുന്ന സിനിമ. വേട്ടയാടുന്നവന്റെയും വേട്ടയാടപ്പെടുന്നവന്റെയും ഇടമാണല്ലോ കാട്.
പുരക്ക് മീതെ വളരുന്ന മരം അത് സ്വർണ മരം ആണെങ്കിലും വെട്ടണം, പരിവർത്തന ക്രിസ്ത്യാനി ആഗ്രഹിക്കുന്നതിന് വിലക്കുകൾ ഉണ്ട്. അവൻറെ ആഗ്രഹം വളരാൻ പാടില്ല അത് വെട്ടേണ്ടതായിട്ടുണ്ട്. -സിനിമയുടെ രത്ന ചുരുക്കം.
പ്രതീക്ഷകൾക്കപ്പുറത്താണെങ്കിലും പുത്തൻ തലമുറ കാണുന്ന ഒരു സ്വപ്നമുണ്ട് മാർട്ടിൻ ലൂഥർ കിംഗ് കണ്ട അതേ സ്വപ്നം. നിറത്തിന്റെയോ ജാതിയുടെ വ്യത്യാസം ഇല്ലാതെ മനുഷ്യർ കൈകോർത്ത് തെരുവിലൂടെ നടക്കുന്ന സ്വപ്നം. അതിനു ചില വിശ്വാസങ്ങൾ കടപുഴകിയെ മതിയാവൂ. മൂഢവിശ്വാസങ്ങളെ , കോയ്മകളെ, പഴഞ്ചൻ തത്വ സംഹിതകളെ ഉള്ളിലിട്ടു താലോലിച്ചു ജീവിക്കുന്ന സവർണ്ണ “മനോഭാവം” കൊല്ലപ്പെടേണ്ടതായിട്ടുണ്ട്, ഇല്ലെങ്കിൽ അവർ കുഴിച്ച കുഴിയിൽ അവർ തന്നെ വീഴും. “തിരുവാച്ചോല” വലിയ മുതലാളിക്ക് പറ്റിയതുപോലെ.
ചില സംശയങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്.. വീടിന് കാവൽ നിന്ന പോലീസുകാർ അപ്രത്യക്ഷമായത് എങ്ങനെയാണെന്ന് മനസ്സിലാകുന്നില്ല?. ബേബിയുടെ കുടുംബം. അവിടെ എത്ര പേരുണ്ട് ?പലരും വരുന്നു പോകുന്നു. ഒന്നും വ്യക്തമാകുന്നില്ല. എവിടെക്കെയോ എന്തൊക്കെയോ ചില missing കൾ ഫീൽ ചെയ്തു. ബേബിയും മുതലാളിയും ആയുള്ള അടുപ്പവും .അത് പോലെ ബേബിയും മകനുമായി, കുടുംബവുമായുള്ള അടുപ്പം കാണിക്കുന്ന രംഗങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിലും അതിൻറെ intencity ഫീൽ ചെയ്യുന്നില്ല. കാത്തിരുന്നു കണ്ട ചെകുത്താൻ മല മനസ്സിൽ ഒരു “ഇംപാക്ടും” നൽകിയില്ല. ഒരുപക്ഷേ ഒരു ഷോട്ടിൽ വന്നു പോയത് കൊണ്ടാവാം.ഇനി എനിക്ക് തോന്നിയതാണോ എന്നറിയില്ല.
എന്തൊക്കെയാണെങ്കിലും ചിത്രം മുൻപോട്ട് വയ്ക്കുന്ന പ്രമേയം ഗംഭീരമാണ് ദുരഭിമാന കൊലപാതകത്തിനിര “കെവിൻ” അത്ര പെട്ടെന്ന് മലയാളികൾ മറക്കാൻ ഇടയില്ല.
കാട്ടിലേക്ക് തുറന്നുവച്ച ക്യാമറ ഗംഭീരമാകുന്നുണ്ട്. എടുത്തുപറയേണ്ടത് ഈ സിനിമയിലെ സംഘടന രംഗങ്ങളാണ്. എക്സൈറ്റിംഗ് എന്ന് തന്നെ പറയണം.BGM നന്നായിരുന്നു.മറ്റു കഥാപാത്രങ്ങളും നന്നായിട്ടുണ്ട്. കാണേണ്ട പടം എന്ന് തന്നെയാണ് അഭിപ്രായം.
o.movie
(കൂടപ്പിറപ്പുകളുടെ മുഖം സിനിമയിൽ കണ്ടപ്പോൾ സന്തോഷം തോന്നി. അഭിനന്ദനങ്ങൾ പുതിയ അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടാകട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുന്നു)
Share
