റിയലിസം:പ്രസാദ് കുമാർ .കെ . എസ്‌

ഏതാണ്ട് പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ട് പകുതിയോടെ ഫ്രാൻസിൽ കലയിലും സാഹിത്യത്തിലുമെല്ലാം ഉണ്ടായ ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു കലാ പ്രസ്ഥാനമാണ് റിയലിസം. അക്കാലത്തു് ഫ്രഞ്ച് കലയിലും സാഹിത്യത്തിലുമെല്ലാം മേൽക്കോയ്മ നേടിയിരുന്ന റൊമാന്റിസിസത്തെ ഇത് പൂർണമായും തള്ളിക്കളഞ്ഞു. മുൻകാല അക്കാദമിക് കലയുടെ ആദർശവത്കരണത്തെ റിയലിസം പൂർണമായും ഒഴിവാക്കി ഭാവനാത്മകമായ ഫിക്ഷനോ ഫാന്റസിക്കോ ചരിത്രത്തിനോ ഭൂതകാലത്തിനോ പ്രകൃത്യതീതമായ ഘടകങ്ങൾക്കോ റിയലിസത്തിൽ സ്ഥാനമില്ല. റൊമാന്റിസിസം ജീവിത യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ പാടെ തള്ളിക്കളഞ്ഞ് ഭാവനാലോകങ്ങളിൽ വിരാജിക്കുകയാണല്ലോ ചെയ്തത്. എന്നാൽ റിയലിസ്റ്റുകളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം സമകാലീനജീവിതയാഥാർത്ഥ്യങ്ങളാണ് പ്രധാനം. ചുറ്റുപാടുമുള്ള പ്രത്യക്ഷയാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾക്ക് ഭാവനയുടെ നിറം പിടിപ്പിക്കാതെ ആവിഷ്കരിക്കാനാണ് റിയലിസ്റ്റുകൾ ശ്രമിച്ചതു്. ദൈനംദിന ജീവിതാനുഭവങ്ങളിലും കാഴ്ചകളിലുമാണ് അവർ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചതു്. റിയലിസ്റ്റുകളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഒരു കലാകാരൻ ആവിഷ്കരിക്കേണ്ടത് കണ്ണിൽ പതിയുന്ന [ ജീവിത] യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെയാണ്. അയാളുടെ വ്യക്തിപരമായ ആശയങ്ങളെ ചേർത്തുവയ്ക്കേണ്ടത് അയാൾ ജീവിക്കുന്ന കാലഘട്ടവുമായാണ്.

കൂർബെ [ Gustave Courbet ] പറയുന്നു: പെയിന്റിംഗ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരു മൂർത്തകലയാണ്. നില നിൽക്കുന്ന യാഥാത്ഥ്യമായ കാര്യങ്ങളാണ് അതിൽ ഉണ്ടാകേണ്ടത്. അമൂർത്തമായതും അയഥാർത്ഥമായതുമായ കാര്യങ്ങളല്ല അതിൽ വരേണ്ടത്. കൂർബെ തുടർന്നു പറയുന്നു ” ഒരു മാലാഖയെ എനിക്കു കാട്ടിത്തരൂ , ഞാൻ വരയ്ക്കാം ” . ചുറ്റുപാടുമുള്ളതിനെ സസൂക്ഷ്മം നിരീക്ഷിക്കാനും കാണുന്നതു പോലെ വരയ്ക്കാനുമുള്ള റിയലിസ്റ്റ്‌ കലാകാരന്റെ ശ്രമം, അന്നേ വരെ കലാവിഷ്കാരത്തിന് അനുയോജ്യമല്ലെന്നും അനർഹമെന്നും കരുതപ്പെട്ടിരുന്ന കാര്യങ്ങളെ വരയ്ക്കാനുള്ള പ്രചോദനമായി. അതിസാധാരണമായതും അന്നേവരെ നിസ്സാരമെന്നു തള്ളിക്കളഞ്ഞ സാധാരണ തൊഴിലാളിയുടെയും കർഷകരുടെയുമൊക്കെ ജീവിതം കലാസൃഷ്ടികളിൽ ഭാവനപുരളാതെ പരുക്കൻ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളായി കടന്നുവന്നു. ഏറ്റവും താഴെക്കിടയിലുള്ള മനുഷ്യരുടെ ജീവിതത്തെ, അവരുടെ ജീവിതത്തിലെ പൊള്ളുന്ന യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ ആവിഷ്കരിക്കുന്നതിൽ കൂർബെ ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കുന്നതു കാണാം. അദ്ദേഹം തന്റെ വിഷയങ്ങളെ കാൽപനികവത്കരിക്കാനോ ആദർശവത്കരിക്കാനോ ശ്രമിക്കുന്നില്ല. മറിച്ച് അവരുടെ ജീവിതം എന്താണോ അതിനെ അങ്ങനെതന്നെ അത്യന്തം കൃത്യതയോടെയും സൂക്ഷ്മതയോടെയും ആവിഷ്കരിക്കാനാണ് ശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നതു്. ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ “stone breakers “എന്ന ചിത്രം ഫ്രഞ്ചു സമൂഹത്തിലെ ഏറ്റവും ദരിദ്രമായ ജീവിതാവസ്ഥയുടെ സത്യസന്ധമായ ആവിഷ്കാരമാണ്.

കൂർബയെപ്പോലെ, ദാരിദ്ര്യവും കഷ്ടപ്പാടും ദുരിതങ്ങളും നിറഞ്ഞ ഗ്രാമീണ കർഷക ജനതയുടെ ജീവിതമാണ് മില്ലെ [ Millet] യും വിഷയങ്ങളാക്കിയത്. ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലാ പെറുക്കുന്നവരുടെ ചിത്രത്തിൽ വിളവെടുപ്പു കഴിഞ്ഞ വിശാലമായ പാടത്ത് ദരിദ്രരായ മൂന്നു കർഷക സ്ത്രീകൾ ജോലി ചെയ്യുന്ന ദൃശ്യമാണുള്ളത്. മറ്റൊരു വളരെ ശ്രദ്ധേയനായ കലാകാരനാണ് ധൂമേ [Honoure Daumier] . ആധുനികനഗരത്തിലെ തൊഴിലാളി ജനതയുടെ ദൈന്യജീവിതമായിരുന്നു ഇദ്ദേഹം വിഷയമാക്കിയത്. ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ “തേർഡ് ക്ലാസ് കാര്യേജ് ” എന്ന ചിത്രം ആധുനികനഗരത്തിലെ താഴെക്കിടയിലുള്ള മനുഷ്യരുടെ ജീവിതത്തിലെ കഷ്ടപ്പാടുകളെ തുറന്നുകാട്ടുന്നു. യാത്രക്കാരായ മനുഷ്യരുടെ ശൂന്യമായ മുഖങ്ങൾ അവരുടെ ജീവിതത്തിന്റെ കഷ്ടപ്പാടുകളും ദൈന്യതയും ക്രിത്രിമത്വലേശമില്ലാതെ എടുത്തു കാട്ടുന്നു. ഗോയയെപ്പോലെ ശ്രദ്ധേയനായ ഒരു പ്രിന്റ് മേക്കർ ആയിരുന്നു ഇദ്ദേഹം. സാമൂഹ്യ ,രാഷ്ട്രീയ വിമർശനങ്ങളും ഇടപെടലുകളും അധികാരകേന്ദ്രങ്ങളെ വിമർശിക്കലുമൊക്കെ ചെയ്തുവെന്ന കാരണത്താൽ ഇദ്ദേഹം തടവിലാക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. റിയലിസത്തിനു പ്രചാരം നൽകിയതിൽ മുൻപന്തിയിൽ ഫ്രഞ്ചു കലാകാരൻമാരായിരുന്നുവെങ്കിലും ഫ്രാൻസിനു വെളിയിലും ധാരാളം റിയലിസ്റ്റു കലാകാരൻമാരുണ്ടായി. വിൻസ്‌ലോ ഹോമർ, തോമസ് ഏക്കിൻസ്, ഹെൻറി ഒസ്സാ വ ടാനർ തുടങ്ങിയവരെല്ലാം ശ്രദ്ധേയരായ റിയലിസ്റ്റുകളാണ്. റിയലിസ്റ്റ്‌ ആർട്ട് മൂവുമെന്റിനൊപ്പം സാഹിത്യത്തിലും റിയലിസം വളർന്നു വന്നിരുന്നു. സ്‌റ്റന്താൾ, ബെൽസാക്ക്, മാർക്ക് റ്റ്വിൻ തുടങ്ങിയവരൊക്കെ ഇക്കാലത്തെ റിയലിസ്റ്റ് സാഹിത്യകാരൻമാരാണ്.

റിയലിസത്തിന് സമാന്തരമായിത്തന്നെ വളർന്നുവന്ന പ്രസ്ഥാനമാണ് നാച്ചുറലിസം. വംശപാരമ്പര്യം [heridity ],ജീവിതരീതി, സാമൂഹികപരിതസ്ഥിതി തുടങ്ങിയവയെല്ലാം മനുഷ്യനെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിൽ നിർണായകമായ പങ്കുവഹിക്കുന്നുണ്ട്. പരിതസ്ഥിതി എല്ലാറ്റിനെയും നിർണയിക്കുന്നു എന്ന വാദമാണ് നാച്വറലിസ്റ്റ് മുന്നോട്ടുവയ്ക്കുന്നത്. നിസ്സംഗമായി ഇവയെ ആവിഷ്കരിക്കുക എന്നതാണ് ഒരു കലാകാരന്റെ കർത്തവ്യം എന്നതാണ് നാച്വറലിസ്റ്റിന്റെ വാദം. ക്രിട്ടിക്കൽ റിയലിസത്തിൽ സമൂഹത്തിന്റെ നിരൂപണപരമായ ആവിഷ്കാരമാണുള്ളതെങ്കിൽ സോഷ്യലിസ്റ്റ് റിയലിസത്തിൽ ലക്ഷ്യംവയ്ക്കുന്നത് സോഷ്യലിസ്റ്റ് ആശയത്തിന്റെ അടിത്തറയിലുള്ള വർഗരഹിതസമൂഹത്തിന്റെ നിർമ്മിതിയാണ്. ഒരു സോഷ്യലിസ്റ്റ് ആദർശം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന മനുഷ്യസമുദായം കെട്ടിപ്പടുക്കുവാനുള്ള ആഹ്വാനം നൽകുന്ന കലാ സൃഷ്ടികളാണ് സോഷ്യലിസ്റ്റ്‌ റിയലിസത്തിൽപ്പെടുന്നതു്. റിയലിസത്തിന്റെ പിന്നാലെ കടന്നുവന്ന ഇംപ്രഷനിസവും പ്രത്യക്ഷയാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെത്തന്നെ വരയ്ക്കാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കുന്നതുകാണാം. ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫിക് കാഴ്ചയെ ഇംപ്രഷനിസ്റ്റുകളും പിൻതുടരുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ ഇത് റിയലിസത്തിന്റെ പിൻപറ്റലല്ല. ഒരു റിയലിസ്റ്റ്‌ സമൂഹത്തോടുകാട്ടുന്ന പ്രതിബദ്ധത ഇംപ്രഷനിസ്റ്റിനില്ല. ഇംപ്രഷനിസ്റ്റുകൾ കൂടുതലായി താത്പര്യം കാണിച്ചിരിക്കുന്നതു് പ്രകൃതി ദൃശ്യങ്ങൾ വരയ്ക്കാനാണ്.ഇംപ്രഷനിസ്റ്റുകൾ വർണം, വെളിച്ചം തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങളിൽ കൂടുതൽ അന്വേഷണങ്ങളും പരീക്ഷണങ്ങളും നടത്താനാണ് താത്പര്യം കാട്ടിയിരിക്കുന്നതു് എന്നു കാണാം.